سالی که نکوست از بهارش پیداست؛حالا هم بهار سال 1389 در حالی از راه می رسد که ایران هنوز گرفتار مسائل بعد از انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری است.
قانع نشدن معترضان نسبت به نتیجه انتخابات از یک سو و اقدامات حکومت در برخورد با مخالفان دولت از سویی دیگر،فضا را به سمت رادیکالیزه شدن پیش برده است و به قول مشهور اکنون این فضا تصویر دقیقی است از"بچرخ تا بچرخیم."
برخی از مسئولان حکومتی و دولتی همواره تاکید می کنند که هیچ بحرانی وجود ندارد و همه چیز "رو به راه" است.اما واقعیت خلاف این است.شاید در یکی دو ماه اخیر به دلیل گسترده تر شدن تدابیر امنیتی،معترضان در مناسبت های 22 بهمن و چهارشنبه سوری کمتر به خیابان ها آمدند ولی این به معنای حل شدن مساله نیست؛در خوش بینانه ترین حالت ممکن می توان این رویداد را "جمع شدن"مساله دانست،البته جمع شدنی که به "آتش زیر خاکستر"تبدیل شده و در هنگامی دیگر خود را می تواند به شکل بحرانی بزرگ تر بروز دهد.
سال 1389 نیز از این اتفاقات بی نصیب نیست.دامنه تلخی های سال 88 به سال جدید نیز می رسد اما آیا مقامات حکومتی روش خود را در برابر این "مساله" تغییر می دهند؟ نهایت آرزوی من این است که اینگونه شود ولی شواهدی در دست است که این آرزو را دست نیافتنی کرده است.
برخی از نمایندگان تندروی مجلس،اعضای رادیکال دولت محموداحمدی نژاد و مهم تر از همه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اصرار دارند که مسائل بعد از انتخابات را "فتنه"بنامند و خب طبق روال همیشگی، بی تردید تا "چشم فتنه" را هم کور نکنند،آرام نمی نشینند.این نوع نگاه به مسایل سال 88 سبب می شود که سال جدید نیز با عمیق تر شدن بحران بعد از انتخابات روبرو باشیم.
با این همه آیا امکان دارد که یک شگفتی هم رخ بدهد و سیاست حذف و برخورد جای خود را به عقلانیت بدهد؟آیا اکبر هاشمی رفسنجانی،رئیس مجمع تشخیص مصلحت که به "مرد عبور از بحران ها" مشهور است،به گفته دخترش "فائزه" خواهد توانست به "روش خودش" برای این بحران راه حلی بیابد؟او در نماز جمعه 26 تیر سال 1388 خواسته های خود را دایر بر "حرکت در چارچوب قانون،دادن فرصت سخن گفتن به همه افراد در صدا و سیما،آزادی کسانی که در جریان رویدادهای پس از انتخابات بازداشت شدند،عدم ایجاد محدودیت برای رسانه ها و دلجویی از آسیب دیدگان و خانواده قربانیان ناآرامی ها"مطرح کرد و چند بار در سخنرانی های دیگرش نیز بر خواسته های خود پای فشرد.
او در حالی که در ماه های گذشته چندین بار بر دوستی پنجاه ساله خود با رهبر ایران تاکید کرده اما در عین حال گفته است که تنها آیه الله علی خامنه ای،رهبر ایران است که می تواند مسایل را حل کند.
مواضع اکبرهاشمی رفسنجانی یک معنای مشخص دارد:"این تنها آقای خامنه ای است که می تواند کشور را بر مدار قانون برگرداند و زمینه آزادی زندانیان را فراهم سازد و به مخالفان اجازه حضور در رسانه ها" را بدهد.بر همین مبناست که رئیس مجمع تشخیص مصلحت همواره بر نقش دوست قدیمی اش در حل ماجرا تاکید می کند.
اما آنچه که تاکنون رخ داده آن چیزی نیست که آقای هاشمی انتظارش را داشت.او می خواست که زندانیان آزاد شوند اما در آستانه سال جدید برادر همسرش یعنی "حسین مرعشی" زندانی شد.زندانی شدن آقای مرعشی به معنای صدور پیامی تلخ برای هاشمی رفسنجانی است.
تندروها حتی در روزهای انتهایی سال 88 در سایت های "رجانیوز و خبرگزاری فارس"تاکید کرده اند که برنامه هایی برای بازداشت احتمالی "مهدی"فرزند آقای هاشمی رفسنجانی در جریان است.آن ها فرزند آقای هاشمی را متهم می کنند که در جریان اعتراضات بعد از انتخابات نقش داشته است.اتهامی که مهدی هاشمی رفسنجانی همواره رد کرده است.
اکنون هشت ماه از نماز جمعه ای که آقای هاشمی رفسنجانی امام جمعه اش بود؛می گذرد.از آن روز به این طرف فضا هر روز امنیتی تر شده است.این ها علایم خوبی نیست که آقای هاشمی دریافت کرده است.آیا او "روش خود" را تغییر می دهد؟آقای هاشمی قابل پیش بینی نیست؛ باید منتظر ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر