امروز برخی از سایت ها نوشتند که محمدرضا شفیعی کدکنی به آمریکا رفته است.در حین وبگردی به این خبر ایلنا رسیدم.این خبر 204 کلمه ای تنها 16 کلمه اش دارای ارزش خبری است.مابقی هر چه هست الا خبر.بیشتر به یک سوزنامه ادبی شبیه است که انگار در یک محفل ادبی باید خوانده می شد اما ایلنا آن را به عنوان خبر منتشر کرده است.
خبر ایلنا را در قالب یک متن ادبی می توان تصور کرد اما چرا سردبیر ایلنا آن را به عنوان خبر کار کرده،من حیرانم.
از اینجور کارها را نه تنها در ایلنا بلکه در خبرگزاری های دیگر ایران نیز می توان دید.ایسنا،مهر،فارس و ایرنا هم از این نوع خبرنویسی غیراستاندارد مستثنا نیستند.
قضاوت های شخصی خبرنگار در خبر مربوط به شفیعی کدکنی آن قدر حجمش زیاد است که اصل موضوع فراموش شده است.اصل موضوع باید خبررسانی درباره چرایی و چگونگی سفر آقای کدکنی باشد نه ابراز احساسات نسبت به این شاعر.
احساسات را می توان در محفل ادبی و یا یاداشت ادبی بروز داد اما در خبر هیچ گاه نمی توان احساسات را به عنوان خبر به مخاطب رساند.
مخاطب خود می تواند قضاوت کند که سفر آقای کدکنی «غم انگیز است یا نه»، «او نسيم ادبيات ايران بود یا نه» و موارد دیگر.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر