آژانس ایران خبر،پروپاگاندا به جای خبررسانی

اشتیاق برای انتشار خبر، بدون بررسی دقیق آن سبب می‌شود که خبرها، اشتباه یا ناقص منتشر شوند.
آژانس ایران خبر از آن دست سایت‌هایی است که برای انتشار خبر به هیچ اصلی از اصول خبرنویسی و روزنامه نگاری پایبند نیست و هر اطلاعات تایید نشده‌ای را منتشر می‌کند.
این سایت کافی است اطلاعاتی جزیی از یک ماجرا به دست آورد. به جای آن‌که این اطلاعات را با منابع دیگر چک کند و یا اصول خبرنویسی را رعایت کند به سرعت و برای آن که در خبررسانی بر سکوی نخست بنشیند، اطلاعات به دست آورده را به نام خبر منتشر می‌کند.
بارها پیش آمده اطلاعاتی را که منتشر کرده، غیر واقعی بوده‌اند. تکرار این نوع خبررسانی سبب شده که این آژانس خبری به عنوان یک سایت خبری با رویکرد بزرگ‌نمایی شناخته شود.
در جریان اعتراضات پس از انتخابات بحث‌برانگیز ریاست جمهوری 22 خرداد در ایران، این آژانس خبری بارها خبرهایی را منتشر کرد که قضاوت مخاطب از آن‌ها سقوط حکومت ایران بود.
سردبیران این سایت به جای آن که خبر را بر اساس اصول حرفه‌ای خبرنویسی تنظیم کنند، به شکلی کاملا آماتور و غیرحرفه‌ای، تمایلات خود را در قالب خبر منتشر می‌کنند.
یک اصل مهم در خبررسانی وجود دارد که می‌گوید: "بهتر است که دوم شویم اما خبر را دقیق بدهیم تا اینکه اول شویم اما اشتباه کنیم."
اما در آژانس ایران خبر این اصل جایی ندارد. بلکه حتی عملکردشان می‌گوید اصلی که به آن پایبند هستند، "اول شدن" است، حال چه اشتباه کنند و چه خبرشان دقیق نباشد؛ برای‌شان اهمیتی ندارد.
اشتباه در خبررسانی و تکرار آن از یک سو و توضیح ندادن درباره اشتباهات از سوی دیگر، هزینه سنگینی برای رسانه خواهد داشت.
یک رسانه اگر بخواهد اعتبارش را حفظ کند، هیچ گاه دست به انتشار خبرهای تایید نشده و غیر دقیق نمی‌زند. مخاطب، اشتباه‌های یک رسانه را فراموش ‌نمی‌کند. تکرار پی‌درپی اشتباهات، مخاطب را به گزارش‌های بعدی رسانه حتی اگر دقیق هم باشند، بدگمان می‌کند.
"بیل کوواچ و تام روزنستیل" در کتاب عناصر روزنامه‌نگاری می‌نویسند: "جوهر اصلی روزنامه‌نگاری، اصل تایید صحت خبر است." یعنی آن‌چه روزنامه‌نگاری را از پروپاگاندا، سرگرمی، داستان یا هنر متمایز می‌کند اصل تایید صحت مطالب است. روزنامه‌نگاری بیش از هر چیز بر ارائه گزارشی دقیق از آنچه رخ داده، تاکید دارد.
انتشار گسترده خبرهای ناقص و در مواردی غیرواقعی و اصرار بر ادامه این روش در آژانس ایران‌خبر، این معنا را می‌دهد که برای سردبیران این سایت، مخاطب که مصرف کننده نهایی خبر است، اهمیتی ندارد که بخواهند نگران از دست دادنش باشند. آن‌ها به تایید مطالب و دقیق بودن‌شان نمی‌اندیشند.
در پروپاگاندا یا تبلیغات سیاسی اصل بر بزرگ‌نمایی، یک سویه نگری و ایجاد هیجان است. پروپاگاندا به جای مخاطب درباره همه چیز قضاوت می کند و به او می‌گوید که چگونه بیاندیشد.
اما در خبررسانی حرفه‌ای اصل بر گزارش کردن واقعیات و رعایت انصاف و تعادل و بی‌طرفی است. در خبررسانی حرفه ای، این مخاطب است که باید درباره خبر قضاوت کند.
آژانس ایران خبر با رویکردی که در طی این سال ها در پیش گرفته، به مانند یک پروپاگاندا عمل می‌کند و نه یک رسانه خبررسان.